Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος

​

Η θεωρητική γνώση πάνω στη φιλοσοφία και στην κατανόηση των Διαταραχών Αυτιστικού Φάσματος είναι σημαντικό στοιχείο για μία σωστή θεραπευτική παρέμβαση. Ακόμα και σε αυτό το φάσμα διαταραχών – το οποίο είναι τόσο λεπτεπίλεπτο στη διαχείρισή του – οι παρεμβάσεις δεν μπορούν να είναι ξερές, μόνο βάσει τεχνικών.

​

Η άρτια παρατήρηση και αξιολόγηση αναγκών και δυνατοτήτων, μέσω παιχνιδιών, κατάλληλων εργαλείων αλλά και συνέντευξης γονέων  είναι τα αρχικά στάδια για να μπορέσει να οργανωθεί το θεραπευτικό πρόγραμμα.

​

Οι τρόποι παρέμβασης βασίζονται στα ενδιαφέροντα του παιδιού και στις βασικές καθημερινές ανάγκες έχοντας ως εργαλείο το παιχνίδι, προσαρμοσμένο αρχικά στους τρόπους χρήσης που αξιοποιεί το παιδί και τροποποιώντας το σταδιακά σε πιο λειτουργικό, κοινωνικά κατάλληλο, όσο αυτό είναι εφικτό.

​

Οι βασικές αρχές του TEACCH (https://teacch.com/), τόσο στη συνεδρία όσο και στην καθοδήγηση των γονέων για την προσαρμογή του καθημερινού προγράμματος, έτσι ώστε να αποφευχθούν στρεσογόνοι παράγοντες, είναι από τα σημαντικά στοιχεία που θα μπορούσε κανείς να εισαγάγει στον τρόπο παρέμβασης.

​

Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις όπως η Εντατική Αλληλεπίδραση (intensive interaction (https://www.intensiveinteraction.org/) και το Attention Autism (https://ginadavies.co.uk/) μπορούν να συμβάλλουν στην δημιουργία θετικής θεραπευτικής σχέσης και να βοηθήσουν το θεραπευτή να δουλέψει από τις πρώτες βασικές ανάγκες όπως:

• Κοινή Προσοχή

• Επικοινωνία

• Εναλλαγή Σειράς

• Παιχνίδι κ.ά.

 

Η χρήση των μεθόδων όπως Κοινωνικές Ιστορίες (https://carolgraysocialstories.com/social-stories/what-is-it/) αλλά και το Γνωσιακό Συμπεριφορικό Δράμα (https://www.cbdmethod.com/home) συμβάλλουν στην κατάλληλη εκπαίδευση παιδιών που βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα του φάσματος αλλά και που έχουν λάβει τη διάγνωση του Συνδρόμου Asperger. Μέσω αυτών των μεθόδων εκπαιδεύονται στον κατάλληλο επικοινωνιακό και κοινωνικό τρόπο χρήσης του λόγου τους, σε τρόπους κατανόησης και διαχείρισης συναισθημάτων αλλά και κοινωνικών καταστάσεων, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε ομαδικό.

​

Στις περιπτώσεις Αυτισμού (οποιασδήποτε λειτουργικότητας) η εκπαίδευση των γονέων στην κατανόηση του τρόπου σκέψης, συμπεριφοράς και επικοινωνίας του παιδιού τους είναι ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο στην επιτυχία της θεραπείας.

​

 

Aρθρωτικές – Φωνολογικές διαταραχές

        

Η αξιολόγηση του Φωνολογικού Συστήματος των παιδιών από μικρή ηλικία μπορεί να συμβάλλει στην πιθανή αποφυγή μελλοντικών δυσκολιών ανάγνωσης και γραφής, εφόσον δεν υπάρχουν άλλες δυσκολίες που να παραπέμπουν σε πιο ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι η έγκαιρη και κατάλληλη παρέμβαση, δηλαδή η παρέμβαση που βασίζεται τόσο στην φωνολογική όσο και στην αρθρωτική παρέμβαση βοηθάει τα παιδιά να κάνουν κατάλληλους φωνολογικούς διαχωρισμούς (ακουστικά και αρθρωτικά) παράγοντες σημαντικοί  για την σωστή ανάπτυξη δεξιοτήτων ανάγνωσης και γραφής.

​

Τα σταθμισμένα αξιολογητικά εργαλεία του Πανελληνίου Συλλόγου Λογοπεδικών, Φωνολογική Δοκιμασία και ΜΕΤΑΦΩΝ (εργαλείο αξιολόγησης Φωνολογικής Συνειδητότητας) δίνουν τα βασικά στοιχεία οργάνωσης ενός σχετικού θεραπευτικού προγράμματος.

​

Ο τρόπος παρέμβασης μέσω διαφόρων παιχνιδιών βοηθάει το παιδί να μάθει μέσω της διασκέδασης!

​

Εξίσου σημαντική είναι η θεραπευτική σχέση που θα αναπτυχθεί με το παιδί και το Θεραπευτή μια και η εμπιστοσύνη και η θέληση να προσπαθήσει το παιδί να τροποποιήσει το φωνολογικό του σύστημα επηρεάζεται ιδιαίτερα από αυτό το στοιχείο.

 

Όπως επίσης  και από τη συναισθηματική του ανάπτυξη τη χρονική στιγμή της έναρξης της θεραπείας.  Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ενθαρρύνεται το παιδί για οποιαδήποτε προσπάθειά του έτσι ώστε να αυξάνεται η αυτοπεποίθησή του και να θέλει το ίδιο να βοηθήσει τον εαυτό του.

​

Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις η εκπαίδευση των γονέων στον τρόπο διαχείρισης των δυσκολιών του παιδιού, αλλά και αντιμετώπισης των πιθανών λαθών που κάνει το παιδί, αποτελεί κομμάτι του παζλ μίας επιτυχημένης θεραπείας.

​

 

Γλωσσικές Διαταραχές 

​

Αναφερόμενοι στον όρο Γλωσσικές Διαταραχές μιλάμε για τα παιδιά εκείνα που έχουν καθυστερήσει να αναπτύξουν λεξιλόγιο και γλωσσικές δεξιότητες και έχουν  φτάσει σε μία ηλικία π.χ. 3-4 ετών και ο λόγος τους δεν έχει αναπτυχθεί βάσει των βιβλιογραφικών αναπτυξιακών οροσήμων, δεν έχουν δείξει δεξιότητες περιγραφικού, αφηγηματικού λόγου και έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο.

​

Η κλινική εμπειρία έχει δείξει ότι εκτός από τους βιολογικούς παράγοντες που μπορεί να υπάρχουν, το περιβάλλον συμβάλλει ιδιαίτερα σε αυτή την αργή ανάπτυξη. Η υπερβολική χρήση τηλεόρασης ή/και οθόνης (tablet)  από πολύ μικρή ηλικία δεν βοηθάει στην λεκτική αλληλεπίδραση του παιδιού με ένα ενήλικα ή ένα άλλο παιδί και δεν έχουν δοθεί αρκετές ευκαιρίες λεκτικής έκφρασης του ίδιου του παιδιού.

​

ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν εννοώ να «βομβαρδίζουμε» λεκτικά το παιδί. Αντιθέτως,  αυτό που δίνει υλικό προς το παιδί για να εκφραστεί είναι τα κατάλληλα ερεθίσματα (παιχνίδι, βιβλία, συζήτηση) δίνοντας ΧΩΡΟ και ΧΡΟΝΟ στο παιδί να εκφραστεί όπως μπορεί.